Sluit en red mij,
lieve vriend
Van de doolhoven
in mijn slapeloosheid
verdrukt
Compleet losgeslagen
als renpaarden in neurotisch gezoen
wikkelt dit getimmerd bouwsel
mij tot de uithollende nachten
waarin ik voel hoe alles op me neerstort
De vleugels van mijn straaljager
janken
Het gekrijs van vele violen
tot ik in het oog van de storm
even tot de stilte herboren wordt
Zo klinkt de vergankelijkheid
____________________________
2017