Gestrand

Kom tot mij

 

Uit de nevel sluimerend,

zwenkend in de verte,

als een schets in het zand

 

Praat met mij

 

Middenin de lagunes, samen verloren

maar verenigd in onze verwondering,

de verwarring ontcijferend,

met onze diepste gedachten

eindelijk uit isolatie

 

Bouw met mij

 

Voorbij de verkende hemel,

verder dan dit versteende grijs

naar spannende steden,

volgens ons ontwerp ingericht

 

Accepteer mij

 

Zoals ik jouw accepteer,

in eerlijke naaktheid

en zonder vermomming

 

 

Ach

 

Tegen wie spreek ik toch,

op dit eiland gestrand

 

Met het hoofd in de wolken,

door leegte stilletjes opgebrand

 

Zoek ik,

wat niet bestaat?

____________________________

2018

go-up