Zoet en vol verboden bloemen,
wij, als in een zachte jas geborgen
op het linnen van lustige tuinen,
gulzig uit elkaars beker drinkend,
verstrengeld in het vleselijke
tot ritme, een melodie doorheen
de kamers van vele middagen,
een hoogmis
En daarboven, jaloers,
keken de verschroeiende sterren
in herfstkleuren op ons neer
____________________________
2019