Uit de meest sensuele sluiers
werd zij afgegoten,
als een warme winter
op de tongen gesmolten
Het kwetsbaar vlies,
in een amber dat
het oneindige blauw kust
Eens spon zij
als een kristallen web
in glinsteringen tussen de groeven
Tegenwoordig taant zij,
onder wallen geschapen,
als een echo van de oorsprong
Smeulend en sissend,
na de wereldverbranding
____________________________
2018