Kristalhelder

Zijdelingse blikken,

het voorzichtig vragen

 

Verscholen enigma’s,

met daarin het stiekeme verlangen

naar de aanraking

 

Aantrekkingskracht

 

Van het kristalheldere water,

waarachter een woelige woestenij vloeit

 

Van het zelfbeeld in terracotta,

vol schoonheid van zomerse bloementuinen

 

Schitterend stralen de persoonlijkheden

breekbaar op dit onstabiel voetstuk,

in eerlijke schakeringen ontkleed

en net daarom

 

Mateloos innemend

 

Want alle stukken maken

het geheel nog mooier,

bijééngehouden en hecht verbonden

 

Door lijm van de liefde

go-up