Met uitgerolde spijkermatten
pleeg ik plezierig
de ene na de andere
materiële moordpartij,
plukken mijn vuile handen
het ‘ik’ van alle veren kaal,
pijnlijk afgebroken
tot de abstracte kern
schop ik de schenen
van externe, autoritaire bewinden
met stalen tippen blauw
En zo trek ik de kabels uit:
zodat de televisie niet langer werkt
en ik het eigen script schrijven kan
En zo wissel ik
de ene illusie voor de andere
______________
2022