Veelzijdig en onduidelijk,
de tragiek van een ideaalbeeld
gestuurd door veel partijen
en zodoende weer verdeeld
in vaak onverzoenbare perspectieven
Gebruikt
Tot de term (tevens door mij) uitgehold is:
in theatrale opvoeringen een selectief machtsmiddel,
een mentale constructie, een voortdurende bedwelming,
opeenvolgende vervangingen voor wat men
dan weer denkt te missen
En zo blijft ze afstandelijk, geluk,
als verzamelnaam en stortplaats,
als cirkel vol nastreven,
als slachtoffer in nooit aflatend consumeren,
als ultieme overlever van de overlevingsdrang,
als betekenis uit de menselijke conditie
En zo blijft de gedachte aan haar
niets meer dan een vaag verlangen,
de wens naar een onmogelijke zelf-ontvluchting
van een deel in het geheel, van het ik in het wij,
van zorgen in de roes, van tijd in het eeuwige,
van zijn in worden
Zoeken zovelen haar daarom tevergeefs?
Of…
zoeken ze haar gewoon te ver?
____________________________
2019