In stilte de last dragen
omdat je anderen moeiteloos begrijpt
maar jezelf niet vatten kunt
Daarom blijf je zoeken,
verwoede dromer,
vaandeldrager van de eigen norm,
eenzame ruiter die je bent
In je roept de gidsende stem,
spuwt ze als een zilveren draak
vuur en chaos in vol ornaat
En wil je jezelf
tot een schaduwbeeld vermommen
om bij de groep te horen,
toch zit je daar
verscheurd door conflicten
die niemand anders lijkt te voelen
Want men kijkt niet door jouw ogen
en staart blind naar de verre plaatsen
waar je eens geweest bent
Maar ach,
je bent niet alleen
____________________________
2017