Zal de mens door
technologische veranderingen
in een tijd belanden waarin
het registreren van de ervaring
belangrijker wordt dan haar belevenis?
Want in hoeverre missen wij
nu al de essentie van het unieke, het oprechte,
en verruilen wij het genieten van het moment
voor de vastlegging ervan in maakbare vervalsingen,
waarbij een waardevolle herinnering
als vergelijkingsmateriaal dient,
in het grootse theater als een uithangbord
naar perfectie geconstrueerd?
Wordt zo het langdurige in
kortstondige sferen gedwongen,
en de diepgang naar vervlakking geduwd?
Groeit zo, ondanks een schijnbare verkleining,
de afstand tussen mensen?
____________________________
2018