Schepen varend richting hel,
marionetten, beginnend aan een prachtig spel,
het woelige water hen begeleidend
naar het zwarte strand,
oevers van het bevreesde land
waar geweren huilen met gedonder,
door hen gaan vluchtige gebeden al strijdend ten onder,
miljoenen pionnen, op oevers vereeuwigd in hun val,
geen enkele vrede die hen ooit nog redden zal
De verloren vaders en zonen
doen ons telkens weer de wreedheid tonen
waartoe we ons kunnen verlagen,
omdat wij mensen blijven,
primitief tot het eind der dagen
____________________________
2012