Binnenstebuiten
Aan het woord:
de ziel ontbloot
onder neerdalende vensters
waar zij snakt naar het medicijn,
een verlichting door vertedering
Dus, open u, zware luifels,
en sta haar toch toe
in het ultramarijn
Want enkel daar,
middenin de diepblauwe resonantie,
vindt zij voor even de verloren verbindingen
en kan zij weer ademen
En daar,
als alchemist van de sulfer,
gaat zij op in transcendentie,
en zegt zij
de vervuiling
Eindelijk vaarwel
____________________________
2019