Verwilderde stormrammen
in liefelijk onderonsje,
ritmisch doorklieven
flitsende lichtbajonetten
de duister gestemde landerijen
Roerloos,
het aanzicht van stalen maskers
onder hevige meteorenregens,
in grijsheid verre graanvelden
tussen uitdovende stemmen
verwelkt
Diep ontroerd door de verzen
van een leeglopende zandloper
smaalt de vogelverschrikker in roes
Boven hem
ontkleedt de horizon zich
tot een mystieke hertekening
in oranje-roze
En met gevoelige sferen
reikt ze haar hand uit,
de verstikkende verstrengeling
van een explosie in intimiteit,
het onbeantwoord vaarwel
in iedere herinnering
____________________________
2017